-
1 expedient
[ɪks'piːdɪənt] 1. adjcelowy, wskazany2. n* * *[ik'spi:diənt](convenient or advisable: It is not expedient to pay him what he has asked.) stosowny, celowy- expediency
См. также в других словарях:
doraźny — «zastosowany okolicznościowo, w pewnej sytuacji, zadowalający na razie; dorywczy, okolicznościowy, natychmiastowy» Doraźny cel, środek, zysk. Doraźne niebezpieczeństwo. Udzielić doraźnej pomocy. Dbać o doraźne korzyści. ∆ med. Leczenie doraźne… … Słownik języka polskiego
